کد مطلب:286687 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:180
راه بهره مند شدن از آن حضرت در زمان غیبت
هر چند امام زمان علیه السلام غایب از انظار است، و این غیبت موجب محروم شدن امت از قسمتی از بركات وجود آن حضرت است كه متوقف بر ظهور است، ولی قسمتی از فیوضات، وابسته به ظهور نیست.
او همچون آفتابی است كه ابر غیبت نمی تواند مانع تأثیر اشعه وجود او در قلوب پاكیزه شود، مانند اشعه خورشید كه در اعماق زمین جواهر نفیسه را می پروراند، و حجاب ضخیم سنگ و خاك مانع استفاده آن گوهر از آفتاب نمی شود.
و چنان كه بهره مند شدن از الطاف خاصه خداوند به دو طریق میسر است:
اول: جهاد فی اللّه به تصفیه نفس از كدورت هایی كه مانع از انعكاس نور عنایت اوست.
دوم: اضطرار كه رافع حجاب بین فطرت و مبدأ فیض است (أَمَّن یُجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعَاهُ وَ یَكْشِفُ السُّوءَ) [1] همچنین استفاده از واسطه فیض خدا كه اسم اعظم و مَثَل اعلای اوست به دو طریق است:
اول: به تزكیه فكری و خلقی و عملی كه اما تعلم أن أمرنا هذا لا ینال إلّا بالورع. [2] .
دوم: به انقطاع از اسباب مادی و اضطرار، و از این طریق، بسیار كسانی كه بیچاره شدند، و كارد به استخوان آنها رسید، و به آن حضرت استغاثه كردند نتیجه گرفتند.
در خاتمه به قصور و تقصیر نسبت به ساحت قدس آن حضرت اعتراف می كنیم، او كسی است كه خدا به او نور خود را، و به وجود او كلمه خود را تمام كرده است، و او كسی است كه كمال دین به امامت و كمال امامت به اوست، و دعای وارد در شب میلاد او این است: اللهم بحق لیلتنا هذه و مولودها و حجتك و موعودها التی قرنت الی فضلها فضلك، فتمت كلمتك صدقا و عدلا، لا مبدّل لكلماتك و لا معقّب لآیاتك، نورك المتالّق و ضیاؤُك المشرق و العلم النور فی طخیاء الدیجور الغائب المستور جلّ مولده و كرم محتده، و الملائكة شهّده و اللَّه ناصره و مؤیّده اذا آن میعاده، و الملائكة امداده، سیف اللَّه الذی لا ینبو، و نوره [3] الذی لا یخبو، و ذو الحلم الذی لا یصبو....
رسول اكرم صلی اللَّه علیه و آله می فرماید:
(یُفَرِّجُ اللَّهُ بِالْمَهْدِیِّ عَنِ الْاُمَّةِ، یَمْلَأُ قُلُوبَ الْعِبادِ عِبادَةً وَ یَسَعهُمْ عَدْلُهُ، بِهِ یَمْحَقُ اللَّهُ الْكَذِبَ وَ یُذْهِبُ الزَّمانَ الْكَلِب، وَیُخْرِجُ ذُلَّ الرِّقِّ مِنْ أَعْناقِكُمْ)
خداوند به وسیله مهدی علیه السلام از امت رفع گرفتاری می كند، دلهای بندگان را با عبادت و اطاعت پر می سازد و عدالتش همه را فرا می گیرد.
خداوند به وسیله او دروغ و دروغگویی را نابود می نماید، روح درندگی و ستیزه جویی را از بین می برد و ذلّت بردگی را از گردن آنها بر می دارد.
غیبت شیخ طوسی ص 114.
امام صادق علیه السلام می فرماید:
(...ألاتعلم أن من انتظر أمرنا و صبر علی ما یری من الأذی و الخوف، هو غدا فی زمرتنا)
آیا نمی دانی كه هر كس چشم به راه دولت ما باشد و بر ترسها و اذّیتها كه می بیند، صبر پیشه كند، فردا در جمع ما خواهد بود
كافی، ج 8 ص 36 ح 7
امیرمؤمنان علی علیه السلام می فرماید:
(إنتظروا الفرج و لا تیأسوا من رَوْح اللّه فإنّ احبّ الأعمال الی اللّه عزّوجلّ انتظار الفرج)
منتظر فرج باشید و از رحمت خداوند نومید مباشید كه بهترین اعمال نزد خداوند عزّوجلّ انتظار فرج است
بحار الانوار، ج 52 ص 123
او همچون آفتابی است كه ابر غیبت نمی تواند مانع تأثیر اشعه وجود او در قلوب پاكیزه شود، مانند اشعه خورشید كه در اعماق زمین جواهر نفیسه را می پروراند، و حجاب ضخیم سنگ و خاك مانع استفاده آن گوهر از آفتاب نمی شود.
و چنان كه بهره مند شدن از الطاف خاصه خداوند به دو طریق میسر است:
اول: جهاد فی اللّه به تصفیه نفس از كدورت هایی كه مانع از انعكاس نور عنایت اوست.
دوم: اضطرار كه رافع حجاب بین فطرت و مبدأ فیض است (أَمَّن یُجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعَاهُ وَ یَكْشِفُ السُّوءَ) [1] همچنین استفاده از واسطه فیض خدا كه اسم اعظم و مَثَل اعلای اوست به دو طریق است:
اول: به تزكیه فكری و خلقی و عملی كه اما تعلم أن أمرنا هذا لا ینال إلّا بالورع. [2] .
دوم: به انقطاع از اسباب مادی و اضطرار، و از این طریق، بسیار كسانی كه بیچاره شدند، و كارد به استخوان آنها رسید، و به آن حضرت استغاثه كردند نتیجه گرفتند.
در خاتمه به قصور و تقصیر نسبت به ساحت قدس آن حضرت اعتراف می كنیم، او كسی است كه خدا به او نور خود را، و به وجود او كلمه خود را تمام كرده است، و او كسی است كه كمال دین به امامت و كمال امامت به اوست، و دعای وارد در شب میلاد او این است: اللهم بحق لیلتنا هذه و مولودها و حجتك و موعودها التی قرنت الی فضلها فضلك، فتمت كلمتك صدقا و عدلا، لا مبدّل لكلماتك و لا معقّب لآیاتك، نورك المتالّق و ضیاؤُك المشرق و العلم النور فی طخیاء الدیجور الغائب المستور جلّ مولده و كرم محتده، و الملائكة شهّده و اللَّه ناصره و مؤیّده اذا آن میعاده، و الملائكة امداده، سیف اللَّه الذی لا ینبو، و نوره [3] الذی لا یخبو، و ذو الحلم الذی لا یصبو....
رسول اكرم صلی اللَّه علیه و آله می فرماید:
(یُفَرِّجُ اللَّهُ بِالْمَهْدِیِّ عَنِ الْاُمَّةِ، یَمْلَأُ قُلُوبَ الْعِبادِ عِبادَةً وَ یَسَعهُمْ عَدْلُهُ، بِهِ یَمْحَقُ اللَّهُ الْكَذِبَ وَ یُذْهِبُ الزَّمانَ الْكَلِب، وَیُخْرِجُ ذُلَّ الرِّقِّ مِنْ أَعْناقِكُمْ)
خداوند به وسیله مهدی علیه السلام از امت رفع گرفتاری می كند، دلهای بندگان را با عبادت و اطاعت پر می سازد و عدالتش همه را فرا می گیرد.
خداوند به وسیله او دروغ و دروغگویی را نابود می نماید، روح درندگی و ستیزه جویی را از بین می برد و ذلّت بردگی را از گردن آنها بر می دارد.
غیبت شیخ طوسی ص 114.
امام صادق علیه السلام می فرماید:
(...ألاتعلم أن من انتظر أمرنا و صبر علی ما یری من الأذی و الخوف، هو غدا فی زمرتنا)
آیا نمی دانی كه هر كس چشم به راه دولت ما باشد و بر ترسها و اذّیتها كه می بیند، صبر پیشه كند، فردا در جمع ما خواهد بود
كافی، ج 8 ص 36 ح 7
امیرمؤمنان علی علیه السلام می فرماید:
(إنتظروا الفرج و لا تیأسوا من رَوْح اللّه فإنّ احبّ الأعمال الی اللّه عزّوجلّ انتظار الفرج)
منتظر فرج باشید و از رحمت خداوند نومید مباشید كه بهترین اعمال نزد خداوند عزّوجلّ انتظار فرج است
بحار الانوار، ج 52 ص 123
[1] سوره نمل، آيه 62 (آيا كيست كه اجابت مي كند مضطر را زماني كه او را بخواند، و بر طرف مي كند سوء را).
[2] بحار الانوار، ج 47ص 71 (آيا نمي داني كه هر آينه امر ما نيل نمي شود مگر به ورع).
[3] مصباح المتهجد، ص 773.